02-01-2019, 00:00
Data publikacji: 06-12-2018
Trwałość drewna i materiałów drewnopochodnych -- Badanie i klasyfikacja trwałości drewna i materiałów drewnopochodnych wobec czynników biologicznych
Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano informacje o metodach oznaczania i klasyfikacji trwałości drewna i materiałów drewnopochodnych względem biologicznych czynników niszczących drewno.
Metody te mogą być stosowane albo do pojedynczych gatunków drewna, partii drewna i przetworzonych materiałów drewnopochodnych, w tym obrobionych termicznie, drewna zabezpieczonego środkiem ochrony i drewna modyfikowanego. Jednak niniejsza norma nie ma na celu zastąpienia badań skuteczności biocydów.
Czynnikami niszczącymi drewno uwzględnionymi w niniejszej normie są:
— grzyby rozkładające drewno (podstawczaki i grzyby rozkładu szarego);
— chrząszcze zdolne do atakowania suchego drewna;
— termity;
— organizmy morskie zdolne do atakowania drewna w warunkach stosowania.
Dane dotyczące trwałości biologicznej wybranych gatunków drewna uznanych za mające znaczenie gospodarcze w krajach europejskich są przedstawione w Załączniku B (informacyjny), który także dostarcza informacji odnoszących się do ich pochodzenia geograficznego, gęstości, szerokości bielu i nasycalności.
UWAGA Nasycalność, trwałość względem grzybów zniekształcających drewno, przepuszczalność wody i długotrwałość drewna i materiałów drewnopochodnych w użytkowaniu, także są ważnymi zagadnieniami. Jednak, ponieważ nie istnieją znormalizowane metody mające na celu ocenę i klasyfikację tych czynników i/lub nie są one jeszcze dostatecznie rozpoznane, przedstawiono wstępnie w Załączniku C (informacyjnym) wytyczne klasyfikacji nasycalności drewna wodnymi środkami ochrony drewna; Załącznik D (informacyjny) dotyczy klasyfikacji pod względem przepuszczalności wody, Załącznik E (informacyjny) - trwałości względem grzybów zniekształcających drewno a Załącznik F (informacyjny) - klasyfikacji długotrwałości.
Data publikacji: 12-12-2018
Podlogi drewniane i parkiet -- Terminologia
Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano terminy i ich definicje dotyczące podłóg drewnianych i parkietu.
Data publikacji: 12-12-2018
Drewno konstrukcyjne -- Oznaczanie wartości charakterystycznych właściwości mechanicznych i gęstości
Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej podano metodę ustalania wartości charakterystycznych właściwości mechanicznych i gęstości gatunków pochodzących ze zdefiniowanej populacji, drewna konstrukcyjnego sortowanego wizualnie i/lub klas wytrzymałościowych drewna konstrukcyjnego, sortowanego maszynowo. Dodatkowo obejmuje etapy pobierania i testowania próbek oraz analizy i prezentacji wyników.
Norma podaje metody określania wytrzymałości, sztywności i gęstości właściwości drewna konstrukcyjnego na podstawie badań próbki roboczej wolnej od wad.
Wartości określone zgodnie z tą normą, w zakresie właściwości mechanicznych i gęstości, umożliwiają przypisywanie gatunków i klas sortowniczych do klas wytrzymałościowych wg EN 338.
UWAGA 1 Dla przypisania klas i gatunków do klas wytrzymałości według EN 338 należy określić za pomocą badań tylko trzy właściwości, tj: wytrzymałość na zginanie lub rozciąganie, moduł sprężystości wzdłuż włókien przy zginaniu lub rozciąganiu i gęstość, inne właściwości mogą być obliczona zgodnie z Tablicą 2.
UWAGA 2 W EN 1912 podano przykłady ustalonych klas wizualnych przypisanych do klasy wytrzymałości
Zestawienie zostało opracowane przez Redakcję Stolarstwo.org
na podstawie ogólnodostępnych informacji publikowanych przez PKN
Podobne artykuły
Komentarze